Flexibele indeelbaarheid stelt uitdagingen op structureel vlak

VITO labogebouw Earth

Op de VITO site in Mol wordt er gebouwd aan het nieuwe labogebouw Earth. De state-of-the-art labo-infrastructuur is onderdeel van het grotere masterplan voor het VITO Sustainability Park in Mol.

In opdracht van SVR-JVO werkt Ingenieursbureau Fraeye & partners de stabiliteit van het project uit.

Het project

Het project bestaat uit een tweeling-labogebouw van telkens vier bouwlagen verbonden door zwevende passerelles, een piloothall en een opslaghall.

Het Earth gebouw is ontworpen om flexibel verschillende invullingen te kunnen krijgen.
De meeste van deze invullingen en de daaraan gekoppelde vereisten zijn nog niet gekend, daarom is de flexibele indeelbaarheid van de gebruiksruimtes in het gebouw altijd prioritair geweest.

Bovendien wordt het Vito Earth gebouwd bovenop de fundering van de afgebroken elektriciteitscentrale. De nieuwe fundering moest daarom tussen de bestaande paalfundering gepuzzeld worden.

Uitdagingen op structureel vlak

De flexibele indeelbaarheid van de gebruiksruimtes brengt op structureel vlak uitdagingen met zich mee en vroeg veel innovatief denkwerk van de ingenieurs van Fraeye & Partners.

Maximaal flexibel indeelbare vloeren  1: geen draaglijn in het gebouw
Zo wou het ontwerpteam geen draaglijnen in de bruikbare ruimte, die wel een vrije overspanning van 17 meter heeft. Als antwoord hierop zochten we de limieten van de beschikbare voorgespannen welfsels op en gebruikten we welfsels van 50 cm dikte.

Maximaal flexibel indeelbare vloeren 2: dragende gevels
Om de gevelzones maximaal te kunnen gebruiken, moesten uitstulpingen aan de binnenkant van de gevel vermeden worden. De welfsels van 50 cm dienen dus te dragen op de gevel van 30 cm breedte. Om die reden is de volledige gevel dragend gemaakt  en samen met de aannemer secuur ontworpen om prefab te kunnen uitvoeren

Maximaal flexibel indeelbare vloeren  3: geen dwarse elementen
Ook de lengte moet maximale flexibiliteit garanderen. De oorspronkelijke vraag was om geen enkele verstijvende wand te plaatsen in het 90 m lange gebouw. Als de dragende gevel dan ook geen verstevigingen kan krijgen is het technisch onmogelijk om de windkracht horizontaal naar de kernen op het uiteinde af te leiden. Daarom moest naar een andere oplossing worden gezocht. Met behulp van de knik in het gebouw zijn we er in geslaagd om met slechts 1 stijf element in het midden van het gebouw de horizontale stabiliteit te verzekeren.

Leave your comment